DENDA KALEA
1659an, Monarkia Hispanikoaren eta Monarkia Frantsesaren ordezkariak Faisaien uhartean bildu ziren. Negoziazioek uda osoa iraun zuten, eta behin betiko bake-akordioa sinatzea izan zuten helburu. Akordio horri Pirinioetako Ituna izena emango zioten, bi herrialdeen artean ezarritako muga baitzen Pirinioetako mendikatea. Sinadurarekin, atzean geratu zen 38. urteko Hondarribiko setioa, baina bake famatuak zerikusi handiagoa zuen hamarkada batzuk lehenago gertatutakoarekin.
Urtebete geroago, 1660an, Luis XIV.a Frantziako erregearen eta Filipe IV.aren alaba zen Maria Teresa Austriakoaren arteko ezkontzarekin berretsi zen ituna. Hain zuzen ere, Eguzki Errege deiturikoa Hondarribiko setioaren urtean jaio zen, bere aita Luis XIII.aren oinordeko izateko. Halako pisu politikoa zuen ezkontza ezinbestekoa zen errege gaztearentzat, eta zer hoberik lehengo etsaiaren alabarekin ezkontzea baino, eta, horrela, bakea familien aliantzaren bidez zigilatzea baino.
Boterez ospatutako ezkontza izan zen Hondarribikoa; hau da, Frantziako erregeak ez zuen bertan egon nahi izan, eta Luis Mendez de Harok ordezkatu zuen. Infantak eta errege-segizio osoak Carlos V.aren gazteluan hartu zuten ostatu. Diego Velázquez pintoreak, gorteko ostalari nagusiak, protokoloa antolatzeko ardura izan zuen. Ezkontza gertatu eta egun pare batera, Maria Teresa Faisaien Uhartera joan zen, bere aita erregearekin batera; bertan, senarrak zuhaixka artean zelatatu zuen, bere gustukoa ote zen egiaztatzeko. Ekitaldi horretan Filipe IV.a aspaldi ikusten ez zuen arreba Ana Austriakoarekin, erregina alargunarekin, elkartu zen berriro. Azkenik, ezkondu eta sei egunera, Austriako Luis XIV.ak eta Maria Teresak elkar ezagutu zuten ofizialki, emakumeak Bidasoa ibaia zeharkatu zuenean, Donibane Lohizuneko elizan zeremonia berriro egiteko.
Hondarribia eta Bidasoa errege-ezkontza baten lekuko bihurtu ziren berriro. Izan ere, belaunaldi bat lehenago, Maria Teresaren ama izan zen Bidasoan ospatutako beste errege ezkontza batean trukatu zutena. Historia errepikatu zen, eta emakume bat berriz erabili zuten itun politikoetarako tresna gisa.
1659an, Monarkia Hispanikoaren eta Monarkia Frantsesaren ordezkariak Faisaien uhartean bildu ziren. Negoziazioek uda osoa iraun zuten, eta behin betiko bake-akordioa sinatzea izan zuten helburu. Akordio horri Pirinioetako Ituna izena emango zioten, bi herrialdeen artean ezarritako muga baitzen Pirinioetako mendikatea. Sinadurarekin, atzean geratu zen 38. urteko Hondarribiko setioa, baina bake famatuak zerikusi handiagoa zuen hamarkada batzuk lehenago gertatutakoarekin.
Urtebete geroago, 1660an, Luis XIV.a Frantziako erregearen eta Filipe IV.aren alaba zen Maria Teresa Austriakoaren arteko ezkontzarekin berretsi zen ituna. Hain zuzen ere, Eguzki Errege deiturikoa Hondarribiko setioaren urtean jaio zen, bere aita Luis XIII.aren oinordeko izateko. Halako pisu politikoa zuen ezkontza ezinbestekoa zen errege gaztearentzat, eta zer hoberik lehengo etsaiaren alabarekin ezkontzea baino, eta, horrela, bakea familien aliantzaren bidez zigilatzea baino.
Boterez ospatutako ezkontza izan zen Hondarribikoa; hau da, Frantziako erregeak ez zuen bertan egon nahi izan, eta Luis Mendez de Harok ordezkatu zuen. Infantak eta errege-segizio osoak Carlos V.aren gazteluan hartu zuten ostatu. Diego Velázquez pintoreak, gorteko ostalari nagusiak, protokoloa antolatzeko ardura izan zuen. Ezkontza gertatu eta egun pare batera, Maria Teresa Faisaien Uhartera joan zen, bere aita erregearekin batera; bertan, senarrak zuhaixka artean zelatatu zuen, bere gustukoa ote zen egiaztatzeko. Ekitaldi horretan Filipe IV.a aspaldi ikusten ez zuen arreba Ana Austriakoarekin, erregina alargunarekin, elkartu zen berriro. Azkenik, ezkondu eta sei egunera, Austriako Luis XIV.ak eta Maria Teresak elkar ezagutu zuten ofizialki, emakumeak Bidasoa ibaia zeharkatu zuenean, Donibane Lohizuneko elizan zeremonia berriro egiteko.
Hondarribia eta Bidasoa errege-ezkontza baten lekuko bihurtu ziren berriro. Izan ere, belaunaldi bat lehenago, Maria Teresaren ama izan zen Bidasoan ospatutako beste errege ezkontza batean trukatu zutena. Historia errepikatu zen, eta emakume bat berriz erabili zuten itun politikoetarako tresna gisa.
